Op 27 november 2008 schrijven wij op het blog: 52 kinderen is tenslotte niet niks. Had ik toen een glazen bol gehad hij was onmiddellijk bij het restaval beland . Ik zou het nooit geloofd hebben dat we dat getal meer dan zouden verdubbelen in nauwelijks 2 jaar. Het doet ons heel veel plezier dat we erin slagen zoveel kinderen enkele uren pretogen te kunnen bezorgen, langs de andere kant stemt het ook tot nadenken. Hoever staan we nu met die bestrijding van de armoede en de sociale uitsluiting 2010 loopt teneinde de berichten die binnenkomen zijn niet denderend te noemen.Emmanuella
Geen opmerkingen:
Een reactie posten