Ondertussen zaten we, naast de gezondheidsperikelen van Maria, zwaar in de problemen, Sint Niklaas was niet meer bereikbaar, zwarte Piet was in staking. En wij, Miek en ik hadden er geen gedacht van of het samenwerkingsverband tussen de organisaties nu ja of neen aansloeg. We hadden geen zicht op wat er stond te gebeuren en of er wel aan het feest gewerkt werd.
52 kinderen is tenslotte niet niks.
Dit jaar hadden we ook geen school die ons een kant-en-klaar feestje kon aanbieden.
Daarbovenop kwam nog eens dat het bedrijf waar wij gewoonlijk ons speelgoed kochten bijlange niet meer voldeed aan onze eisen.
Rustgevend kon je de situatie wel niet noemen.
Op zondag 16 november zat ik achter mijn pc, ik had juist een mail opgesteld met een noodkreet toen de bel ging.
Het lijkt wel een sprookje, maar dat is dan ook de sfeer waar we dit jaar in zitten, Maria is daar mee begonnen. Niet mijn “schuld” dus.
Emmanuella
52 kinderen is tenslotte niet niks.
Dit jaar hadden we ook geen school die ons een kant-en-klaar feestje kon aanbieden.
Daarbovenop kwam nog eens dat het bedrijf waar wij gewoonlijk ons speelgoed kochten bijlange niet meer voldeed aan onze eisen.
Rustgevend kon je de situatie wel niet noemen.
Op zondag 16 november zat ik achter mijn pc, ik had juist een mail opgesteld met een noodkreet toen de bel ging.
Het lijkt wel een sprookje, maar dat is dan ook de sfeer waar we dit jaar in zitten, Maria is daar mee begonnen. Niet mijn “schuld” dus.
Emmanuella
Geen opmerkingen:
Een reactie posten