Totaal aantal pageviews

Wij zoeken, kraakvers, nog nooit gebruikt, spiksplinternieuw speelgoed. Dit om Sinterklaasfeesten te geven. De werkingen die wij uitkiezen situeren zich in de armste wijken van Antwerpen. Vluchtelingen, allochtonen, autochtonen, vierde wereld, je vindt er zo wat alles met één gemeenschappelijke noemer: armoede troef. We willen de weg naar een buurthuis, weg ook naar een opvang, duidelijker in de kijker zetten en de drempel verlagen. Emmanuella en Miek

zondag 16 november 2008

EVEN SITUEREN

RAAF
In Antwerpen ontstond enkele jaren geleden de groepering Raaf, na enkele maanden werd Raaf omgevormd tot de Anarchistische Bond. Op dat ogenblik waren de plannen om het Kievitplein vol te zetten met kantoorgebouwen feitelijk rond. Het enige plein in het hart van een “arme buurt”, achteruit gesteld op elk gebied, werd opgeofferd aan?? Het project Alcatel was door de Vlaamse bouwmeester Bob Van Reeth afgeschoten als voorbijgestreefd maar er werd niet naar hem geluisterd.
Aanpalend, aan het Kievitplein, stond een immens gebouw leeg waar een projectmakelaar zijn oog al had op laten vallen om er, geloof het of niet, kantoorgebouwen op te plaatsen, nochtans stond heel dit blok ingekleurd als woonzone. De onderhandelingen met de stad Antwerpen waren begonnen, de eigenaars waren gecontacteerd en geruchten deden de ronde dat het stadhuis er wel wat in zag om de gewestplannen aan te passen en de projectontwikkelaar zijn zin te geven.
Daarop besloot de Anarchistische Bond tot een “kraakactie” over te gaan waarmee men een signaal aan de buurtbewoners wou geven dat ze niet zomaar alles lijdzaam moesten ondergaan.
Alle mensen met de nadruk op “alle” hebben nog altijd recht op een leefbare omgeving.
Tijd om een degelijk overleg met de buurt aan te gaan of om een adembenemend plan te ontwikkelen was er niet, er moest ingegrepen worden, en vlug ook als men de leefbaarheid van de wijk wilde vrijwaren. De Bond kraakte het pand en trommelde de pers op die, totaal onverwacht, massaal reageerde.
Waarschijnlijk was die persbelangstelling het directe gevolg van het feit dat men het voormalige Dominicanen- klooster had bezet. En naast een klooster met tuin, kregen de krakers er ook nog een kerk bij met een orgel dat in takt was.
De buurtbewoners zelf wachtten af. De anarchisten gingen aan de slag.
Het pand werd eerst en vooral beveiligd dwz sloten op de deuren. Zo goed en zo kwaad als het kon begonnen ze de boel op te ruimen en het bezit te ordenen. Bleek al vlug dat het pand erg verwaarloosd was. Dat er ook veel geplunderd was door ??? en “schattenjagers”. Het prachtige gebouw was nog net geen krot geworden. In de kelders vonden ze nog archieven (o.a. wijk- en oorlogsarchieven) die ze overmaakten aan het historisch erfgoed in Brussel.
Dat ze met een veel te kleine ploeg waren voor dit immense werk was een feit…Toch richtten ze ondertussen een “volxkeuken” in, werd de “weggeefwinkel” geïnstalleerd, werden filmavonden ingericht en infoactiviteiten opgezet. Alles gratis, wel te verstaan! Ze stelden de tuin en de gebouwen (kerk en klooster) open en hielden voortdurend rondleidingen. De pers kwam terug langs, het stadsbestuur kwam ook, sommigen van hen deden het “incognito” en zelfs de burgemeester pikte een rondleiding mee.
Emmanuella

1 opmerking:

Anoniem zei

test bericht van emmanuella