We zitten met ons verhaal nu bij Het DAK.Afgaande op de informatie van mijn zoonie(op zijn Suud Afrikaans, Talitha…?) kan ik het niet laten om die mensen holder de bolder te contacteren.
Ik overval Dominique(medewerkster van Het DAK) letterlijk, tussen de soep en de patatten en of ik “straks even kan terugbellen.” wordt mij gevraagd. Drie kwartier later bel ik terug en val met de deur in huis “of ze al gegeten heeft”.Ik hoor ze grinnikend reageren “net”. Ik reageer kort,bondig en naar waarheid, zoals gewoonlijk met mij het geval is:”ik ook”.
’s Anderendaags sta ik op de stoep van het Klooster in de Ploegstraat.
Ik heb nog plaats voor 25 kinderen.De kinderwerking van De Kievit, moet dan wel even een toegeving doen.De Sint komt op 3 december.wij geven enkel nieuwe ongebruikte spulletjes en wij helpen bij de organisatie van het feestje.wij zijn met twee, en noemen onze organisatie Kiemma. Mijn collega en ik laten deze week nog iets van ons horen.
Het ratelt eruit. Ik zie Dominique even naar adem happen. “Komt waarschijnlijk omdat zij als Franstalige moeite heeft om mijn tempo te volgen” denk ik. “Neen” zegt mijn man achteraf, “ Dominique is perfect tweetalig (klopt), maar sta jij er dan nooit bij stil dat je de mensen soms echt overrompelt;”Ik kijk hem verwondert aan en reageer:”neen”.Nochtans, ik moet toegeven, Miek heeft mij daar ook al op gewezen.Maar zo zie ik het niet….
Emmanuella
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten