IS DAT ZO?

Er wordt mij soms gevraagd of ik niet wat overdrijf met mijn relaas over ons werk voor het sinterklaasfonds.
“Natuurlijk zal zo’n feestje wel wat werk meebrengen”, is zo een bedenking die vaak gemaakt wordt, maar die steevast gevolgd wordt door de retorische vraag “maar jullie staan er toch niet alleen voor?”. Ik reageer gewoonlijk, zoals wordt verwacht: niet.
Ik kan jullie nochtans verzekeren dat er buiten ons twee, niemand anders is, die mensen ronselt, geld verzamelt, brieven schrijft.
“Natuurlijk heb je geld nodig, maar och een kinderhand….”, ook zo een reactie waarbij ik dikwijls op mijn tanden moet bijten.
Wij geven een “klassefeest”met “eerste keus”- geschenken. Dat komt allemaal niet zo maar aangevlogen weet je wel.
“Je kunt toch altijd wel ergens terecht, als je maar droog zit…”,gek dat mensen dat allemaal zo voor de hand liggend, vinden, denk ik dan.
Ik herinner mij een rechtstaande vergadering omdat er niet één droge stoel te vinden was. En dan maar hopen in stilte dat het niet zal regenen tijdens het feest.
Dit jaar is het nog maar de vraag of er al verwarming en/of licht, zal zijn.
Ik moest aan al die vragen en reacties denken toen ik volgend mailtje van Miek binnenkreeg. Voor de aardigheid druk ik er een stuk van af. Niet om haar belachelijk te maken, maar wel om eens te laten zien hoe het er soms aan toegaat. Vergeet niet, wij zijn ook grootouders! Wij zijn ook met pensioen…
En dit is dan nog een rustige dag, zonder vergadering, zonder een lezing, zonder boodschappen voor het Klaasfeest en/of voor thuis. Het was een antwoord “tussen de soep en de patatten” op een vraag van mij betreffende de donaties. Ik heb niet heel de mail genomen, anders denken jullie weer dat ik het maar uitvind.

----- Original Message -----
From: Miek Cleerbout
To: Emmanuella Van Paemel
Sent: Wednesday, October 15, 2008 12:45 PM
Subject: Re: stortingen

Tussen de boterhammen en de thee.
Op dit moment sta ik model voor alle karikaturen: ging boodschappen doen, bven nog niet weggeraakt omdat : ik begon mijn buraeu op te ruimen, ondertussen nieuwe mails bekijken, naar de n
living, zag nog strijk staan , even gestreken , zag jouw omslag met krantenartikels: gelezen, geknipt en in de map gestoken , zag folder Suske en Wiske en Mega mindy: info voor kaarten opgezocht, mails naar de kinderen en ben nu al mijn brillen kwijt, zit hier met leeszonnebril.
Nu ga ik eten en mijn uitgeschonken koude thee drinken

Miek

De fouten zijn NIET veroorzaakt bij gebrek aan kennis, maar wel bij gebrek aan tijd. En natuurlijk, wees gerust, moeten we er zelf ook om lachen. Ik zal haar vragen of ze van mij ook zo niets bij de hand heeft. Maar is het niet een schoolvoorbeeld van hoe het is en niet zou moeten zijn?
Of ik klaag? Natuurlijk niet. Ik wou enkel aantonen dat ik niet overdrijf. In tegendeel…

Emmanuella