Totaal aantal pageviews

Wij zoeken, kraakvers, nog nooit gebruikt, spiksplinternieuw speelgoed. Dit om Sinterklaasfeesten te geven. De werkingen die wij uitkiezen situeren zich in de armste wijken van Antwerpen. Vluchtelingen, allochtonen, autochtonen, vierde wereld, je vindt er zo wat alles met één gemeenschappelijke noemer: armoede troef. We willen de weg naar een buurthuis, weg ook naar een opvang, duidelijker in de kijker zetten en de drempel verlagen. Emmanuella en Miek

zondag 16 november 2008

DAK

Miek en ik zijn nog volop met enkel De Kievitwerking bezig, wanneer het DAK ons in de schoot wordt geworpen.
Er heerst even verwarring.
“Welk dak?”
“Wat is er dan met dat dak?”
“De mensen van het dak…”
“ Dat zullen dan wel specialisten zijn zeker, die zullen ook geld kosten, want zo’n kerkdak herstellen is niet niks denk ik toch. En daar heeft men dan toch geld voor vrijgemaakt? Dat werd ook hoog tijd zeker?”
“Wablief? Over welk kerkdak heb jij het eigenlijk?”
“Ja zeg, wat is dat nu allemaal met dat dak!”
Een Babelse spraakverwarring tot en met.
Bleek dat het niet over een dak ging, maar over Het Dak.
Het Dak of het Daklozenactiecomité. In feite zou het dus Het DAC moeten zijn, niet dus.
Het Dak zit in het klooster, De Kievit vzw heeft haar werkterrein in de kerk. Hun gemeenschappelijk raakpunt is de kloostertuin. Een perfecte lat-relatie als je het mij vraagt. Beiden hebben ze een kinderwerking die dezelfde doelgroep behelst. Volgens Miek en mij kon het niet dat de Sint wel pakken had voor kinderen aan de ene kant van de tuin, maar dat die van de andere kant maar “op hun kin moesten kloppen” om het maar eens in eenvoudige mensentaal te zeggen.
Emmanuella

1 opmerking:

Anoniem zei

Zolang jullie niet zingen van 'kom van dat dak af" is 't okee.
Proficiat voor jullie initiatief en inzet. Je moet het maar doen!
emma