SPEELGOED

In de loop der jaren hebben wij veel reacties gekregen, fijne, zoals die van jullie maar nog meer kritiek en onbegrip. Het is altijd opnieuw weer waanzinnig om te moeten aanhoren, van mensen die alles hebben, (maar daar waarschijnlijk anders over denken…) wat de redenen zijn waarom zij ons niet steunen. Ongevraagd wordt ons dat altijd weer in geuren en kleuren verteld. Gewoonlijk eindigt zo een betoog dan nog met een mededeling die hoe langer hoe meer opgang maakt en als zeer progressief doorgaat: “ik doe niet aan liefdadigheid”.
Ik ben er nog altijd niet achter gekomen wat daarmee bedoeld wordt en waar betreffende personen, dan wel aan doen…
“Misbruik van vertrouwen” is ook iets waar wij voor moeten oppassen. Wat dat dan ook moge inhouden.
En wanneer ik na vijf jaar maar weer eens een zak vol pluche beestjes aangeboden krijg, met de toevoeging:”zo goed als nieuw, nog nooit gebruikt en we zullen ze zelfs op ons kosten laten kuisen, dat willen we nog wel doen”, kan ik niet anders meer dan met ingehouden woede heel kortaf te zeggen: “NIET VOOR ONZE KINDEREN”. “Niet goed genoeg?” , “Inderdaad.” Beledigd is de gulle schenker wel en bitsig wordt eraan toegevoegd dat ze dan wel naar een andere organisatie zullen gaan die daar heel blij mee zal zijn.
INDERDAAD VUILNISBAKKEN GENOEG IN ANTWERPEN!
En daarmee verwijt ik die werkingen niets, want waarom zou tweedehands persé het equivalent van “rommel” moeten zijn? Wie van ons heeft nog nooit iets herbruikt? Geven wij onze klederen ook niet door? Speelgoed gaat van zus naar broer of naar neef en nicht etc., maar op tijd en stond is er altijd wel iets spiksplinternieuw voorhanden.
En dat is het wat wij ook aan onze kinderen willen geven. Of denkt men nu echt dat arme kinderen het verschil niet zien?
Het is feest en de pakken zijn daar een onderdeel van. Wij kopen voor onze kinderen zelfs geen stockresten. Ook voor onze kinderen brengt Sinterklaas “de hit van’t jaar”!!
Nog een goeie: “ze moeten leren nederig en tevreden zijn met wat ze hebben.”
Al ooit eens geprobeerd om “NIKS”: mooi, uniek en fantastisch te vinden?
Of wat vinden jullie van deze: “zie maar dat je ze niet verwend, misschien krijgen ze nooit meer zoiets. Ze zouden wel eens kunnen denken dat ze dat nu alle jaren gaan krijgen en als dat dan niet is.”
Goed dat ze het dan éénmaal in hun leven hebben gehad, denk ik dan.
Jullie denken dat ik deze onzin ter plekke uitvind?
Geloof me, ik zou er niet kunnen opkomen.

Ik kan jullie verzekeren dat armoede NIET het synoniem is van idioot.
Waarom moeten armen altijd nederigheid leren en tevreden zijn?
Nederigheid, tevredenheid, plezier van het recycleren is het “aardigheidje", de luxe van de rijke en de doorsnee burger. Een uitlating, die mij vóór een paar maanden erg kwalijk werd genomen.
Maar denk er maar eens over na.
Emmanuella