Kinderen,
Je hebt ze in alle maten, soorten en gewichten. Je hebt die van een ander en dan zijn er nog die van jezelf. Je hebt” kleinkinderen” en je hebt er ook grote… je hebt ze ook nog eens in alle kleuren. Ik overdrijf niet. Ik ken mensen zoals u en ik die chocolade-, en melk- en koffiekleurtjes bij hen aan tafel of in de speelbox hebben zitten. Bij ons thuis zitten er zelf met de “franse slag”. Die leven als god in frankrijk, en waarom ook niet.
“Die kinderen van ons, die zijn uit een speciaal soort hout gesneden”. We hebben het al dikwijls tegen elkaar gezegd
Ik nip eens aan mijn port en Miek aan haar wit wijntje. “Zalige kinderen toch, zo kunnen ze er geen meer maken”, mijmeren we luidop. Ons goed bewust van onze kwaliteiten.
Ik bedenk nu, dat we gewoonlijk wel vergeten om het hun te vertellen ook, hoe we over hen denken, wat met deze is rechtgezet als ze tenminste niet vergeten om het blog zo nu en dan te raadplegen. Wij, Miek en ik, weten als geen ander wat hun “mankementjes” zijn, maar dat is dan ons geheim.
Fans van het eerste uur die ons al zo dikwijls hebben geholpen. En het zal ook wel niet altijd zo leuk geweest zijn. Ik vond echt dat we hen eens in “ the picture” mochten zetten.
Emmanuella
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Bij deze heb ik dit berichtje dan toch met vertraging onder ogen gekregen... Leuk om dan toch stiekem te weten te komen hoe je ouders zo heerlijk onbeperkt fier op je kunnen zijn. Nu we zelf ouders zijn geworden begrijpen we het als geen ander. Laat ons dan elkaar nog maar eens een heerlijke knuffel geven ter erkenning van hoe trots we op elkaar zijn! Wij kinderen zeker ook op zo'n geweldige ouders. We hebben geboft.
Een reactie posten