KATHLEEN

Miek stelt voor om eens bij haar dochter,Kathleen te rade te gaan. Misschien mogen we wel de refter gebruiken van Alcatel-Lucent, de overbuurfirma. Kathleen werkt bij Alcatel en zou misschien wel een goed woordje voor ons kunnen doen.” Maar”, voegt Miek eraan toe:“ik beloof niks. Wat denken jullie ervan?”
Het Kievitsnest denkt dat dit voor de kinderen wel eens een “geweldige” ervaring zou kunnen zijn. Natuurlijk is het tof wanneer Sinterklaas en Zwarte Piet jouw leefomgeving meer dan goed genoeg vinden om met een bezoek te vereren! Maar goed genoeg bevonden, om als gast nog wel, uitgenodigd te worden in zo een mooie, moderne gebouwen door de Sint en zijn gevolg, god, dan moet je toch wel heel speciaal zijn, denk je ook niet? Het DAK aanvaardt ook gretig het voorstel zij het met misschien lichtelijk andere accenten in de motivatie:
de werken zullen het feestje niet hinderen en het feestje de werken niet. Praktisch en deugdelijk tegelijk. Of niet?

Miek belt.
Kathleen schiet in actie.
Het resultaat is een lichte, warme, droge, grote ruimte en de ondersteuning van een vrijwilligersploeg van Alcatel-Lucent. Sanitaire voorzieningen en een keuken, met en schat van een chef die beloofd onze DAK-chef bij te staan. Enthousiast zegt ze dat we mogen vragen wat we willen, als het enigszins haalbaar is kan er voor heel veel worden gezorgd.
Soms is het te mooi om waar te zijn.
Sprookjes bestaan niet en geloven is al lang uit de mode...En hoe gelukkig ik er nu ook mee ben, op het ogenblik zelf was ik dat niet.

Ik lijk wel een koppig kind dat zijn nukken krijgt.
Achteraf beschouwd is het waarschijnlijk vermoeidheid geweest, maar daar heeft niemand een boodschap aan.

Ondertussen had Maria heel rustig mijn bedankingsbriefje aan Alcatel-Lucent onderschept. Het bleek ietwat agressief. Een quota waar ik het nog helemaal niet mee eens ben, maar toch.
Toen ik haar herwerkte versie las moest ik toegeven dat de geest correct bewaard was gebleven maar dat de toon inderdaad veeeeeeel beter en aangenamer was.
Met mijn oprechte verontschuldigingen aan Kathleen die ik onder geen voorwaarde heb willen bruuskeren, maar die misschien toch wel even geschrokken is. Terwijl dat helemaal niet mijn bedoeling was.
Emmanuella