Totaal aantal pageviews

Wij zoeken, kraakvers, nog nooit gebruikt, spiksplinternieuw speelgoed. Dit om Sinterklaasfeesten te geven. De werkingen die wij uitkiezen situeren zich in de armste wijken van Antwerpen. Vluchtelingen, allochtonen, autochtonen, vierde wereld, je vindt er zo wat alles met één gemeenschappelijke noemer: armoede troef. We willen de weg naar een buurthuis, weg ook naar een opvang, duidelijker in de kijker zetten en de drempel verlagen. Emmanuella en Miek

zondag 5 december 2010

Weeral voor de laatste keer,
Maar hij komt volgend jaar weer.
Zelfs ons "groten" zijn nog fan
van die "heilige" pakjesman!



Maar het feest is nu gedaan
tijd om weer naar huis te gaan.

1 opmerking:

TALITHA zei

Ze zien er zo netjes uit, he? Zal ik nog eens wat vertellen, van mijn werkervaring met tieners. We zaten met zeven jongeren rond een tafel, vier dikke vrienden en nog drie anderen die er toevallig ook bij waren die dag. (voor de insiders : het was café-clocher). Het gesprek ging over taboes. "Dood, ziekte, zelfmoord, echtscheiding ... dat is allemaal taboe, " wordt er gezegd. Romuald voegt daaraan toe : "armoede ook." Ik kijk naar hem, want gewoonlijk zegt Romuald niet veel. "Kennen jullie mensen die in armoede leven?," vraag ik aan de groep. Nee, antwoorden ze. "Bij wie is het al wel eens moeilijk op het einde van de maand? Wie gaat er al eens een voedselpakket halen bij les Restos du coeur? Wie gaat er al eens iets kopen bij Emmaüs?" Melissa en Romuald geven schuchter toe dat het bij hun al wel eens krap is. De vier 'dikke vrienden' kijken Romuald verbaasd aan: "jij leeft toch niet in armoede zeker, we kennen je toch?!" Romuald kijkt zijn vrienden diep in de ogen : "Dat denk je," zegt hij, "omdat op het einde van de maand ik liever gel koop dan brood. Want ik wil er goed uitzien. Dat ik honger heb, ziet niemand..."
Ja, ze zien er netjes uit ...