Wij zoeken, kraakvers, nog nooit gebruikt, spiksplinternieuw speelgoed. Dit om Sinterklaasfeesten te geven. De werkingen die wij uitkiezen situeren zich in de armste wijken van Antwerpen. Vluchtelingen, allochtonen, autochtonen, vierde wereld, je vindt er zo wat alles met één gemeenschappelijke noemer: armoede troef. We willen de weg naar een buurthuis, weg ook naar een opvang, duidelijker in de kijker zetten en de drempel verlagen. Emmanuella en Miek
woensdag 25 december 2013
Thanks to the Lord for de sun up in the sky...!!!
KIEMMA en SINTERKLAAS
De “KIEMMAKINDEREN” krijgen van Sinterklaas, in de mate van het mogelijke, wat ze vragen. Dat lijkt mij logisch…Veel mensen denken daar anders over.
Zo is de verontwaardiging nog altijd groot wanneer blijkt dat gezelschapsspellen niet populair zijn in “de afdeling: kinderen die leven in armoede” van onze maatschappij.
Dat de Sint ze enkel aflevert “op bestelling” is een onrustwekkend fenomeen, onverantwoord. Wij van KIEMMA gaan er echter vanuit dat de Sint dan misschien (?) niet academisch geschoold is, maar dat zijn ervaring wel een tiental academische titels vervangt.
Ons idee, inderdaad en daarover gaat KIEMMA zelfs niet in discussie, Sinterklaas trouwens ook niet.
Er zijn aardig wat misvattingen over armoede en leven in armoede. Het wordt hoog tijd dat als we echt iets willen veranderen we ook onze zienswijzen eens ernstig onder de loep zouden moeten durven nemen. Na 30 jaar vrijwilligerswerk in de laagste regionen van onze maatschappij is het ontstellend om vast te stellen hoe weinig er in al die jaren verandert is en daarmee bedoel ik hoe mens en maatschappij kijken naar die medemensen die aan de rand en eronder, “deep down”, leven.
Ik zie het jaar per jaar moeilijker worden om fondsen te verzamelen. Het lukt, inderdaad, maar ik ben er dan ook 11 maanden zoet mee. Ik sta er ook altijd van te kijken wat de argumenten contra dit project zijn.
Waarbij ik uiteindelijk moet besluiten dat je maar recht hebt op hulp als je arm, doodziek en liefst ook hoogbegaafd bent, een fonds dat enkel “wat pret” voor ogen heeft kan nooit ernstig genomen worden. Heel veel kinderpsychiaters en pedagogen spreken dat tegen, maar “wat baten kaars en bril als de uil niet zienen wil”…
Daarom dank ik uit de grond van mijn hart in naam van KIEMMA al die mensen die, zo hardnekkig als wij ermee doorgaan, ons toch blijven steunen, daar is moed voor nodig, geloof me vrij…
In volgend artikel druk ik enkele foto’s af, zodat jullie zelf kunnen zien dat de centen weer goed besteed werden!
Tekst is er dit jaar niet bij, de ziekte van mijn echtgenoot slorpt mij volledig op.
Ik dank iedereen voor zijn begrip.
Met vriendelijke groeten,
Voor KIEMMA en MIEK
Emmanuella Van Paemel
dinsdag 3 december 2013
FREE PODIUM
Ieder jaar publiceert KIEMMA op haar blog een lijst met sponsors. Zonder sponsors geen Sinterklaasfeest, zo eenvoudig is dat. Maar
ook ieder jaar springt er een groep mensen mee op de kar zonder wie KIEMMA niets zou kunnen beginnen:
DE VRIJWILIGERS
Tanja, Bart, Johan, Mieke, Christina. Natuurlijk ook nog: Bianca, Ilse, Koen en Dominique, Sofia en Jerom. We gaan verder met: Niek, Ann, Simone, Konul, Marthe, Georgette, Germain en Annie.
Waren er ook nog bij:Marc, Rudy, Patrick, Joyce, Kim, Veerle, Monia. Niet te vergeten: Gunther, Christianne, Gerda, Willy, Michèle, Lies, Steven, Tony, Herman.
Een sprookje zonder einde zo te zien?
Naomi, Annelore, Kathleen, Annelies, Micha, vervolgens ook nog: Guido, Aernout, Frank, Luc, Rik en Erik.
Mariette, Monique en Greet, sluiten het rijtje af.
Dit hoeft geen extra-commentaar!
DANK U
Emmanuella, Miek en de “invités” van KIEMMA
ook ieder jaar springt er een groep mensen mee op de kar zonder wie KIEMMA niets zou kunnen beginnen:
DE VRIJWILIGERS
Tanja, Bart, Johan, Mieke, Christina. Natuurlijk ook nog: Bianca, Ilse, Koen en Dominique, Sofia en Jerom. We gaan verder met: Niek, Ann, Simone, Konul, Marthe, Georgette, Germain en Annie.
Waren er ook nog bij:Marc, Rudy, Patrick, Joyce, Kim, Veerle, Monia. Niet te vergeten: Gunther, Christianne, Gerda, Willy, Michèle, Lies, Steven, Tony, Herman.
Een sprookje zonder einde zo te zien?
Naomi, Annelore, Kathleen, Annelies, Micha, vervolgens ook nog: Guido, Aernout, Frank, Luc, Rik en Erik.
Mariette, Monique en Greet, sluiten het rijtje af.
Dit hoeft geen extra-commentaar!
DANK U
Emmanuella, Miek en de “invités” van KIEMMA
maandag 2 december 2013
DE LAATSTE LOODJES
Die laatste loodjes een jaarlijks weerkerend fenomeen. Ik haat het! Maar niets aan te doen ze horen erbij. Mijn echtgenoot zit hier achter mij nog naamkaartjes te schrijven van mensen die plots terug verschijnen…Goed hoor dat ze er zijn, maar dat plots op het nippertje, ik val in herhaling, maar ik haat het.
Miek huppelde vandaag heel de dag door van magazijn naar magazijn juist maar even kijken, want ik was wat vergeten of zij kwam wat te kort. Ik snak naar adem alleen al van te horen waar ze weer zit want iedere keer dat de telefoon ging was ze wel ergens behalve thuis. De buttonmachine was ze bijna vergeten een rush tegen de tijd werd het, een thriller is er niets tegen.
Ik vraag me af wat “Meneer Cleerbout van deze jaarlijks terugkerende toestanden denkt.
Grapje Herman, moet ook kunnen, nietwaar?
Enkele bedankingen gaan, of ik het wil of niet, te laat aankomen. Ik leg er mij maar bij neer, opwinden is niet goed voor mijn ck’s. Mijn man waakt daar angstvallig over en vanuit Frankrijk krijg ik mails die mij eraan herinneren…
“Overmorgenavond” is het weer voorbij en staan we ervan te kijken, ook een jaarlijks terugkerend fenomeen, waar wij ons zorgen over maakten, maar tja dat duurt dus nog even voor we zover zijn.
Emmanuella
Miek huppelde vandaag heel de dag door van magazijn naar magazijn juist maar even kijken, want ik was wat vergeten of zij kwam wat te kort. Ik snak naar adem alleen al van te horen waar ze weer zit want iedere keer dat de telefoon ging was ze wel ergens behalve thuis. De buttonmachine was ze bijna vergeten een rush tegen de tijd werd het, een thriller is er niets tegen.
Ik vraag me af wat “Meneer Cleerbout van deze jaarlijks terugkerende toestanden denkt.
Grapje Herman, moet ook kunnen, nietwaar?
Enkele bedankingen gaan, of ik het wil of niet, te laat aankomen. Ik leg er mij maar bij neer, opwinden is niet goed voor mijn ck’s. Mijn man waakt daar angstvallig over en vanuit Frankrijk krijg ik mails die mij eraan herinneren…
“Overmorgenavond” is het weer voorbij en staan we ervan te kijken, ook een jaarlijks terugkerend fenomeen, waar wij ons zorgen over maakten, maar tja dat duurt dus nog even voor we zover zijn.
Emmanuella
VOL VERWACHTING KLOPT ONS HART....
Dag Sinterklaas, dag Zwarte Piet,
En ook de muzikanten vergeten wij niet.
Wij zitten te wachten, wij zijn allen zoet!
En breng je weer speelgoed en lekkere snoep?
Wij bouwen een feestje en wachten weer af
Wat voorspraak van KIEMMA zoal vermag…
Dag Sinterklaas, dag Zwarte Piet,
Lieve musici VERGEET ons toch NIET!
Vanwege alle Kiemmakinderen die nu toch wel aan het aftellen zijn en zich afvragen of het wonder zich ook dit jaar zal voltrekken….
Wij, die van KIEMMA, ons Miek en ik dus versturen hun versje nu maar naar heel onze adresboek. Want tja wij weten wel dat echte Sint er ergens tussen zit, alleen, ook wij weten niet juist waar…
Geen Kiemmakind die dat gelooft!
Het blog dan ook maar inschakelen, zijn we zeker dat de Sint en zijn aanhang het toch ergens wel zal oppikken…
”Ons mannen” mogen dan wel rotsvast geloven in onze relatie met
“Zijne Heiligheid” en zijn aanhang! Maar tja, een beetje druk op de ketel zetten.., doet het geen goed, het doet ook geen kwaad dachten ze hier in de Kievitwijk.
Voor KIEMMA en haar invités, verstuurd aan Sinterklaas en heel zijn bende,
Emmanuella
En ook de muzikanten vergeten wij niet.
Wij zitten te wachten, wij zijn allen zoet!
En breng je weer speelgoed en lekkere snoep?
Wij bouwen een feestje en wachten weer af
Wat voorspraak van KIEMMA zoal vermag…
Dag Sinterklaas, dag Zwarte Piet,
Lieve musici VERGEET ons toch NIET!
Vanwege alle Kiemmakinderen die nu toch wel aan het aftellen zijn en zich afvragen of het wonder zich ook dit jaar zal voltrekken….
Wij, die van KIEMMA, ons Miek en ik dus versturen hun versje nu maar naar heel onze adresboek. Want tja wij weten wel dat echte Sint er ergens tussen zit, alleen, ook wij weten niet juist waar…
Geen Kiemmakind die dat gelooft!
Het blog dan ook maar inschakelen, zijn we zeker dat de Sint en zijn aanhang het toch ergens wel zal oppikken…
”Ons mannen” mogen dan wel rotsvast geloven in onze relatie met
“Zijne Heiligheid” en zijn aanhang! Maar tja, een beetje druk op de ketel zetten.., doet het geen goed, het doet ook geen kwaad dachten ze hier in de Kievitwijk.
Voor KIEMMA en haar invités, verstuurd aan Sinterklaas en heel zijn bende,
Emmanuella
BIJNA KLAAR
De vergaderingen verliepen vlotjes dit jaar. Enfin, we hebben er maar twee gehad, teveel of te weinig, nooit goed dus?
daar ben ik dan weer nog niet zo zeker van.
Geen zijdelings gepalaver. Geen tijd voor.
Alles” too the point”. Mag ook al eens, nietwaar?
Verlanglijsten, speelgoedwensen, krijgen we toegestuurd. Referenties, beschrijvingen en de “speelgoedhal” waar het spul opgestapeld ligt, alle nodige info wordt erbij geleverd. “Alstublieft, Sinterklaas, wat denk je daarvan?”.
De Sint en de Pieten zijn in hun nopjes.
“Beginnen jullie vanaf nu maar ieder jaar zo laat”, bromt Sinterklaas, Zwarte Piet staat naast zijn baas heftig, instemmend te knikken.
Ja zeg, ze moeten nu ook weer niet overdrijven, hoewel we kunnen het niet ontkennen dat die van Kriebbelteen, Raad en Daad en Dennenhuis, wel heel erg hun best hebben gedaan, we stonden er, het is waar, zelf ook van te kijken…Tot er plots zomaar 10 kinderen verdwijnen, er aan de andere kant 10 bijkomen, een meisje wordt vervangen door 2 jongens, enkele vrijwilligers ongewild moeten afhaken tot er plots weer twee teveel zijn, komt dan weer op zijn pootjes terecht maar volgens de laatste berichten zijn er toch terug 10 kinderen zoek. Sinterklaas krijgt er een punthoofd van, kan hij samen met mijn dochter een duo vormen want die klaagt ook dikwijls over dat “punthoofdenfenomeen” wat dat dan ook mag zijn…
Emmanuella
daar ben ik dan weer nog niet zo zeker van.
Geen zijdelings gepalaver. Geen tijd voor.
Alles” too the point”. Mag ook al eens, nietwaar?
Verlanglijsten, speelgoedwensen, krijgen we toegestuurd. Referenties, beschrijvingen en de “speelgoedhal” waar het spul opgestapeld ligt, alle nodige info wordt erbij geleverd. “Alstublieft, Sinterklaas, wat denk je daarvan?”.
De Sint en de Pieten zijn in hun nopjes.
“Beginnen jullie vanaf nu maar ieder jaar zo laat”, bromt Sinterklaas, Zwarte Piet staat naast zijn baas heftig, instemmend te knikken.
Ja zeg, ze moeten nu ook weer niet overdrijven, hoewel we kunnen het niet ontkennen dat die van Kriebbelteen, Raad en Daad en Dennenhuis, wel heel erg hun best hebben gedaan, we stonden er, het is waar, zelf ook van te kijken…Tot er plots zomaar 10 kinderen verdwijnen, er aan de andere kant 10 bijkomen, een meisje wordt vervangen door 2 jongens, enkele vrijwilligers ongewild moeten afhaken tot er plots weer twee teveel zijn, komt dan weer op zijn pootjes terecht maar volgens de laatste berichten zijn er toch terug 10 kinderen zoek. Sinterklaas krijgt er een punthoofd van, kan hij samen met mijn dochter een duo vormen want die klaagt ook dikwijls over dat “punthoofdenfenomeen” wat dat dan ook mag zijn…
Emmanuella
maandag 25 november 2013
JA OF NEE
effkes langs de openluchtschool, aansluitend nog effe langs een balletklas, de kipfilet in de vriezer redt het nog wel op tijd dankzij de microgolf. Even langs de dokter en vlug langs de voetbal. Leve het grootouderschap opgefleurd met schermen,theater in Straatsburg en studerende Fransmannekes in Wageningen. Dan spreken we nog niet van boodschappen doen, relaties onderhouden, op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van onze aardbol, enz., enz. Ondertussen sterven er mensen, worden er ook geboren, verliefde stelletjes trouwen en er gaan evenveel koppeltjes uit elkaar. Wij hollen verder, zoals we het vroeger deden of we doen in elk geval alsof... Miek en ik, met een lach en een traan, letterlijk in dit geval, blijven we dus moedig verder gaan. Effkes enkele voordrachten in elkaar steken want we hebben natuurlijk wel geld nodig en een appelverkoop kan er tussendoor ook nog even bij. Alles gaat goed tot er oeps zomaar weer een kanker roet in het eten gooit. Alles gaat goed tot er weer stijgende CKS "beursgenoteerd" verschijnen met degelijke opbrengst... Ondertussen blijft dé vraag wel hangen:doen we het of doen we het niet? Wij zijn nog lange niet in gang geschoten. Sinterklaas weet zich geen raad met die twee oma's. Waar hangen ze het toch uit? En ik die dacht dat die man alles wist... Einde oktober....machtig laat, veel te laat, een mailtje zweeft binnen, er zijn al 40 kinderen uitgenodigd, wij wisten van niks. Het vertrouwen is groot in Sinterklaas en in ons kunnen. "Wat doen we?" vraagt Miek, een wat moeilijke vraag vind ik, want ik weet als geen ander dat ik voorlopig maar een halve helft waard ben...Mag je van een vriendin verwachten dat ze om jou plezier te doen de rest dan maar op haar schouders neemt? Zo piep zijn we niet meer, kan het echt nog?? "Ja" dan maar. De Sint wordt ingeschakeld en gelukkig en ondanks alle heisa die er was, is Zwarte Piet ook weer paraat. Effkes dan maar onze Jannen inschakelen, we hebben er nu zo al twee, topkwaliteit, geloof me vrij... 't is echt weer op zijn "KIEMMA's", Dus we redden het wel weer ook al zitten we ondertusen alweer aan 120 "invités". Emmanuella
donderdag 21 november 2013
Beginnen we dan maar?
KIEMMA ondersteunt Sinterklaasfeesten in de armste wijken van Antwerpen, daar waar mensen samenleven onder de gemeenschappelijke noemer: armoede troef.
Voor die kinderen in Antwerpen, waar niemand voor opkomt. Die dikwijls niet op een Sinterklaasfeest geraken omdat niemand ze inschrijft, omdat niemand ze vraagt.
Dit maar even om ons geheugen nog eens op te frissen. Want soms vergeten we waar het nu juist weer over gaat, nietwaar? Er zijn natuurlijk belangrijker dingen dan Sinterklaas, alhoewel... Ik ben niet zeker dat ons "mannen" daar ook zo over denken... Het is mij een waar genoegen, dames en heren, dat ik het blog van 2013 mag openen, het heeft er met momenten anders uitgezien, maar zoals jullie al wel weten, wij houden wel van en beetje spanning... Emmanuella (21/11/2013)
Voor die kinderen in Antwerpen, waar niemand voor opkomt. Die dikwijls niet op een Sinterklaasfeest geraken omdat niemand ze inschrijft, omdat niemand ze vraagt.
Dit maar even om ons geheugen nog eens op te frissen. Want soms vergeten we waar het nu juist weer over gaat, nietwaar? Er zijn natuurlijk belangrijker dingen dan Sinterklaas, alhoewel... Ik ben niet zeker dat ons "mannen" daar ook zo over denken... Het is mij een waar genoegen, dames en heren, dat ik het blog van 2013 mag openen, het heeft er met momenten anders uitgezien, maar zoals jullie al wel weten, wij houden wel van en beetje spanning... Emmanuella (21/11/2013)
Abonneren op:
Posts (Atom)