FANTASTISCH WAS HET WEER!!!!

de grote zaal

Thanks to the Lord for de sun up in the sky...!!!

KIEMMA heeft dit jaar haar Sinterklasfeest opgesplitst in "2 fuiven", één werd gehouden in de Pub van Raad en Daad voor kinderen van 0 tot 5 jaar. Het tweede luik ging door in de grote zaal van Raad en Daad voor ons mannen van 5 tot 12 jaar. Een greep uit het "pakket minietjesnietjes"

KIEMMA en SINTERKLAAS

De “KIEMMAKINDEREN” krijgen van Sinterklaas, in de mate van het mogelijke, wat ze vragen. Dat lijkt mij logisch…Veel mensen denken daar anders over. Zo is de verontwaardiging nog altijd groot wanneer blijkt dat gezelschapsspellen niet populair zijn in “de afdeling: kinderen die leven in armoede” van onze maatschappij. Dat de Sint ze enkel aflevert “op bestelling” is een onrustwekkend fenomeen, onverantwoord. Wij van KIEMMA gaan er echter vanuit dat de Sint dan misschien (?) niet academisch geschoold is, maar dat zijn ervaring wel een tiental academische titels vervangt. Ons idee, inderdaad en daarover gaat KIEMMA zelfs niet in discussie, Sinterklaas trouwens ook niet. Er zijn aardig wat misvattingen over armoede en leven in armoede. Het wordt hoog tijd dat als we echt iets willen veranderen we ook onze zienswijzen eens ernstig onder de loep zouden moeten durven nemen. Na 30 jaar vrijwilligerswerk in de laagste regionen van onze maatschappij is het ontstellend om vast te stellen hoe weinig er in al die jaren verandert is en daarmee bedoel ik hoe mens en maatschappij kijken naar die medemensen die aan de rand en eronder, “deep down”, leven. Ik zie het jaar per jaar moeilijker worden om fondsen te verzamelen. Het lukt, inderdaad, maar ik ben er dan ook 11 maanden zoet mee. Ik sta er ook altijd van te kijken wat de argumenten contra dit project zijn. Waarbij ik uiteindelijk moet besluiten dat je maar recht hebt op hulp als je arm, doodziek en liefst ook hoogbegaafd bent, een fonds dat enkel “wat pret” voor ogen heeft kan nooit ernstig genomen worden. Heel veel kinderpsychiaters en pedagogen spreken dat tegen, maar “wat baten kaars en bril als de uil niet zienen wil”… Daarom dank ik uit de grond van mijn hart in naam van KIEMMA al die mensen die, zo hardnekkig als wij ermee doorgaan, ons toch blijven steunen, daar is moed voor nodig, geloof me vrij… In volgend artikel druk ik enkele foto’s af, zodat jullie zelf kunnen zien dat de centen weer goed besteed werden! Tekst is er dit jaar niet bij, de ziekte van mijn echtgenoot slorpt mij volledig op. Ik dank iedereen voor zijn begrip. Met vriendelijke groeten, Voor KIEMMA en MIEK Emmanuella Van Paemel

WIE TWIJFELT ER NOG AAN?

FREE PODIUM

Ieder jaar publiceert KIEMMA op haar blog een lijst met sponsors. Zonder sponsors geen Sinterklaasfeest, zo eenvoudig is dat. Maar
ook ieder jaar springt er een groep mensen mee op de kar zonder wie KIEMMA niets zou kunnen beginnen:



DE VRIJWILIGERS



Tanja, Bart, Johan, Mieke, Christina. Natuurlijk ook nog: Bianca, Ilse, Koen en Dominique, Sofia en Jerom. We gaan verder met: Niek, Ann, Simone, Konul, Marthe, Georgette, Germain en Annie.

Waren er ook nog bij:Marc, Rudy, Patrick, Joyce, Kim, Veerle, Monia. Niet te vergeten: Gunther, Christianne, Gerda, Willy, Michèle, Lies, Steven, Tony, Herman.

Een sprookje zonder einde zo te zien?

Naomi, Annelore, Kathleen, Annelies, Micha, vervolgens ook nog: Guido, Aernout, Frank, Luc, Rik en Erik.

Mariette, Monique en Greet, sluiten het rijtje af.





Dit hoeft geen extra-commentaar!



DANK U



Emmanuella, Miek en de “invités” van KIEMMA

DE LAATSTE LOODJES

Die laatste loodjes een jaarlijks weerkerend fenomeen. Ik haat het! Maar niets aan te doen ze horen erbij. Mijn echtgenoot zit hier achter mij nog naamkaartjes te schrijven van mensen die plots terug verschijnen…Goed hoor dat ze er zijn, maar dat plots op het nippertje, ik val in herhaling, maar ik haat het.


Miek huppelde vandaag heel de dag door van magazijn naar magazijn juist maar even kijken, want ik was wat vergeten of zij kwam wat te kort. Ik snak naar adem alleen al van te horen waar ze weer zit want iedere keer dat de telefoon ging was ze wel ergens behalve thuis. De buttonmachine was ze bijna vergeten een rush tegen de tijd werd het, een thriller is er niets tegen.

Ik vraag me af wat “Meneer Cleerbout van deze jaarlijks terugkerende toestanden denkt.

Grapje Herman, moet ook kunnen, nietwaar?

Enkele bedankingen gaan, of ik het wil of niet, te laat aankomen. Ik leg er mij maar bij neer, opwinden is niet goed voor mijn ck’s. Mijn man waakt daar angstvallig over en vanuit Frankrijk krijg ik mails die mij eraan herinneren…

“Overmorgenavond” is het weer voorbij en staan we ervan te kijken, ook een jaarlijks terugkerend fenomeen, waar wij ons zorgen over maakten, maar tja dat duurt dus nog even voor we zover zijn.

Emmanuella

VOL VERWACHTING KLOPT ONS HART....

Dag Sinterklaas, dag Zwarte Piet,


En ook de muzikanten vergeten wij niet.

Wij zitten te wachten, wij zijn allen zoet!

En breng je weer speelgoed en lekkere snoep?

Wij bouwen een feestje en wachten weer af

Wat voorspraak van KIEMMA zoal vermag…

Dag Sinterklaas, dag Zwarte Piet,

Lieve musici VERGEET ons toch NIET!



Vanwege alle Kiemmakinderen die nu toch wel aan het aftellen zijn en zich afvragen of het wonder zich ook dit jaar zal voltrekken….

Wij, die van KIEMMA, ons Miek en ik dus versturen hun versje nu maar naar heel onze adresboek. Want tja wij weten wel dat echte Sint er ergens tussen zit, alleen, ook wij weten niet juist waar…

Geen Kiemmakind die dat gelooft!

Het blog dan ook maar inschakelen, zijn we zeker dat de Sint en zijn aanhang het toch ergens wel zal oppikken…

”Ons mannen” mogen dan wel rotsvast geloven in onze relatie met

“Zijne Heiligheid” en zijn aanhang! Maar tja, een beetje druk op de ketel zetten.., doet het geen goed, het doet ook geen kwaad dachten ze hier in de Kievitwijk.



Voor KIEMMA en haar invités, verstuurd aan Sinterklaas en heel zijn bende,

Emmanuella

BIJNA KLAAR

De vergaderingen verliepen vlotjes dit jaar. Enfin, we hebben er maar twee gehad, teveel of te weinig, nooit goed dus?


daar ben ik dan weer nog niet zo zeker van.

Geen zijdelings gepalaver. Geen tijd voor.

Alles” too the point”. Mag ook al eens, nietwaar?

Verlanglijsten, speelgoedwensen, krijgen we toegestuurd. Referenties, beschrijvingen en de “speelgoedhal” waar het spul opgestapeld ligt, alle nodige info wordt erbij geleverd. “Alstublieft, Sinterklaas, wat denk je daarvan?”.

De Sint en de Pieten zijn in hun nopjes.

“Beginnen jullie vanaf nu maar ieder jaar zo laat”, bromt Sinterklaas, Zwarte Piet staat naast zijn baas heftig, instemmend te knikken.

Ja zeg, ze moeten nu ook weer niet overdrijven, hoewel we kunnen het niet ontkennen dat die van Kriebbelteen, Raad en Daad en Dennenhuis, wel heel erg hun best hebben gedaan, we stonden er, het is waar, zelf ook van te kijken…Tot er plots zomaar 10 kinderen verdwijnen, er aan de andere kant 10 bijkomen, een meisje wordt vervangen door 2 jongens, enkele vrijwilligers ongewild moeten afhaken tot er plots weer twee teveel zijn, komt dan weer op zijn pootjes terecht maar volgens de laatste berichten zijn er toch terug 10 kinderen zoek. Sinterklaas krijgt er een punthoofd van, kan hij samen met mijn dochter een duo vormen want die klaagt ook dikwijls over dat “punthoofdenfenomeen” wat dat dan ook mag zijn…

Emmanuella