Totaal aantal pageviews

Wij zoeken, kraakvers, nog nooit gebruikt, spiksplinternieuw speelgoed. Dit om Sinterklaasfeesten te geven. De werkingen die wij uitkiezen situeren zich in de armste wijken van Antwerpen. Vluchtelingen, allochtonen, autochtonen, vierde wereld, je vindt er zo wat alles met één gemeenschappelijke noemer: armoede troef. We willen de weg naar een buurthuis, weg ook naar een opvang, duidelijker in de kijker zetten en de drempel verlagen. Emmanuella en Miek

maandag 25 november 2013

JA OF NEE

 effkes langs de openluchtschool, aansluitend nog effe langs een balletklas, de kipfilet in de vriezer redt het nog wel op tijd dankzij de microgolf. Even langs de dokter en vlug langs de voetbal. Leve het grootouderschap opgefleurd met schermen,theater in Straatsburg en studerende Fransmannekes in Wageningen. Dan spreken we nog niet van boodschappen doen, relaties onderhouden, op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van onze aardbol, enz., enz. Ondertussen sterven er mensen, worden er ook geboren, verliefde stelletjes trouwen en er gaan evenveel koppeltjes uit elkaar. Wij hollen verder, zoals we het vroeger deden of we doen in elk geval alsof... Miek en ik, met een lach en een traan, letterlijk in dit geval, blijven we dus moedig verder gaan. Effkes enkele voordrachten in elkaar steken want we hebben natuurlijk wel geld nodig en een appelverkoop kan er tussendoor ook nog even bij. Alles gaat goed tot er oeps zomaar weer een kanker roet in het eten gooit. Alles gaat goed tot er weer stijgende CKS "beursgenoteerd" verschijnen met degelijke opbrengst... Ondertussen blijft dé vraag wel hangen:doen we het of doen we het niet? Wij zijn nog lange niet in gang geschoten. Sinterklaas weet zich geen raad met die twee oma's. Waar hangen ze het toch uit? En ik die dacht dat die man alles wist... Einde oktober....machtig laat, veel te laat, een mailtje zweeft binnen, er zijn al 40 kinderen uitgenodigd, wij wisten van niks. Het vertrouwen is groot in Sinterklaas en in ons kunnen. "Wat doen we?" vraagt Miek, een wat moeilijke vraag vind ik, want ik weet als geen ander dat ik voorlopig maar een halve helft waard ben...Mag je van een vriendin verwachten dat ze om jou plezier te doen de rest dan maar op haar schouders neemt? Zo piep zijn we niet meer, kan het echt nog?? "Ja" dan maar. De Sint wordt ingeschakeld en gelukkig en ondanks alle heisa die er was, is Zwarte Piet ook weer paraat. Effkes dan maar onze Jannen inschakelen, we hebben er nu zo al twee, topkwaliteit, geloof me vrij... 't is echt weer op zijn "KIEMMA's", Dus we redden het wel weer ook al zitten we ondertusen alweer aan 120 "invités". Emmanuella

donderdag 21 november 2013

Beginnen we dan maar?

KIEMMA ondersteunt Sinterklaasfeesten in de armste wijken van Antwerpen, daar waar mensen samenleven onder de gemeenschappelijke noemer: armoede troef.


Voor die kinderen in Antwerpen, waar niemand voor opkomt. Die dikwijls niet op een Sinterklaasfeest geraken omdat niemand ze inschrijft, omdat niemand ze vraagt.

Dit maar even om ons geheugen nog eens op te frissen.  Want soms vergeten we waar het nu juist weer over gaat, nietwaar?  Er zijn natuurlijk belangrijker dingen dan Sinterklaas, alhoewel... Ik ben niet zeker dat ons "mannen" daar ook zo over denken...   Het is mij een waar genoegen, dames en heren, dat ik het blog van 2013 mag openen, het heeft er met momenten anders uitgezien, maar zoals jullie al wel weten, wij houden wel van en beetje spanning...   Emmanuella (21/11/2013)